skorupę oceaniczną

Encyklopedia PWN

izostazja
[gr. stásis ‘stan’],
geol. stan równowagi hydrostatycznej (zw. równowagą izostatyczną) skorupy ziemskiej i górnego płaszcza Ziemi.
kolizja kontynentów,
geol. zderzenie kontynentów, mniejszych bloków kontynentalnych lub łuków wyspowych wskutek zbieżnego ruchu płyt litosfery.
kreda,
trzeci i ostatni okres (jednostka geochronologiczna) ery mezozoicznej, trwający od ok. 135 do 65 mln lat temu; również nazwa systemu (jednostka chronostratygraficzna) obejmującego skały powstałe w tym czasie.
obdukcja
[łac.],
geol. nasuwanie się litosfery oceanicznej na kontynent. skorupę ziemską;
proterozoik
[gr. próteros ‘wcześniejszy’, zṓon ‘zwierzę’],
eon proterozoiczny, eozoik,
drugi eon (jednostka geochronologiczna) w dziejach Ziemi, trwający od ok. 2,5 mld lat temu do ok. 540 mln lat temu, także jednostka chronostratygraficzna (eonotem) obejmująca powstałe w tym czasie skały;
strumień cieplny Ziemi, strumień geotermiczny,
strumień ciepła płynący z wnętrza Ziemi.
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Materiały dodatkowe

Kliknij, aby zobaczyć „skorupę oceaniczną” w Materiałach dodatkowych
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia